De toekomst van onze kinderen en kleinkinderen

"Waarom laat jij eerst de kraan even stromen voordat je limonade maakt?" Ik leg uit dat ik mijn bezoeker een lekker koud glas ranja gun in deze warme dagen. Ik bedoel het goed maar het antwoord dat ik krijg is verrassend: "Maar dat is niet goed voor het milieu hoor!".

Het blijkt dat mijn 9-jarig cliëntje zich zorgen maakt over de toekomst. De zomers worden heel warm en droog en straks is er niet genoeg water meer. En als er niet genoeg water is kunnen we geen eten meer verbouwen en krijgen we honger. Er ontstaat een mooi gesprek. Hij vindt dat volwassenen niet goed voor deze wereld zorgen. Maar even later zegt hij blij dat zijn ouders een zwembad hebben gekocht in de tuin zodat hij deze zomer lekker kan plonsen.

Die zelfde middag vertelt een meisje mij over haar inzamelingsactie op school voor de plastic-vanger op zee. Ze vindt het heel belangrijk dat deze reuze stofzuiger de oceanen schoonmaakt zodat de dieren weer kunnen zwemmen zonder in de rotzooi terecht te komen.

Dit zijn toch mooie oproepen van onze kinderen en jongeren! Zij wijzen ons erop dat wij alert moeten zijn op klimaatveranderingen en dat het tijd is om ons eigen gedrag onder de loep te nemen. Waar kunnen wij minderen en met elkaar ervoor zorgen dat deze wereld meer in balans komt?

Onze oudste zoon is sinds een jaar vegetariër. Eerlijk gezegd vond ik dat in het begin best lastig. Ik hoef zeker niet elke dag vlees maar zo nu en dan kan ik er echt van genieten. Als er dan vlees op tafel stond, resulteerde dit in felle discussies. "Weet je wel hoeveel belasting dat stukje vlees de natuur oplevert?" "Wil je niet meewerken aan een toekomst voor je eigen kleinkinderen?"

Het heeft me toch aan het denken gezet en onze vleesconsumptie is zeker gehalveerd. Toen we een andere auto nodig hadden kwamen er ook goede adviezen. "Jullie gaan toch wel een elektrische auto kopen?" Uiteindelijk behoorde dat niet tot de mogelijkheden, maar er staat nu wel een hybride auto voor de deur.

Ik zie onze zonen ook zelf hun bijdrage leveren. De jongste vindt het prima om een zwembroek of joggingbroek te dragen die zijn broer te klein is geworden. De middelste gaat op de fiets naar zijn vriendin, ook al wordt er regen voorspeld. "Nee hoor mam, ik hoef niet gebracht met de auto, dat is onnodige uitstoot." Een telefoon met een barst in het scherm wordt niet afgedankt. Hij blijft in gebruik tot hij écht kapot gaat. Zo dragen zij hun eigen steentje bij.

Ik vind het inspirerend. Ik merk dat ik daardoor bewuster mijn keuzes maak. Ik hang mijn wasje gewoon aan de lijn in plaats van in de droger. Ik pak de fiets voor de bestemmingen in de stad. Omdat ik de komende generaties ook wil laten genieten van deze mooie wereld en haar mogelijkheden.